Antolín López Peláez
| Antolín López Peláez | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 31 de agosto de 1866 |
| Manzanal del Puerto (Villagatón) | |
| Falecemento | 22 de decembro de 1918 |
| Madrid | |
| Nacionalidade | España |
| Relixión | Igrexa católica |
| Ocupación | relixioso e escritor |
| Profesión | sacerdote (arcebispo) |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Antolín López Peláez, nado en Manzanal del Puerto (Villagatón) o 31 de agosto de 1866 e finado en Madrid o 22 de decembro de 1918, foi un bispo e escritor español.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
O pai era garda civil destinado en Manzanal del Puerto. Toda a súa familia paterna era de Noceda del Bierzo, onde viviu de neno algúns anos e foi á escola. Gañou unha bolsa para estudar no seminario de Astorga e fixo a carreira eclesiástica. Ordenado sacerdote, foi nomeado ecónomo de Mombuey e, posteriormente Maiordomo do seminario de Astorga. En 1890, con 23 anos, foi Cóengo Maxistral de Lugo, onde ademais de dedicarse ao profesorado, foi polemista na prensa católica. Colaborou en Revista Gallega. Permaneceu en Lugo seis anos e foi despois Doutor da Metropolitana de Burgos. En 1905 foi nomeado bispo de Jaca e elixido senador pola súa provincia eclesiástica ata ser elixido arcebispo de Tarragona en 1913.
Investigador e historiador da igrexa de Lugo, pertenceu ás Reais Academias da Lingua, da Historia, de Belas Artes, e das Ciencias Morais e Políticas.
Obras[editar | editar a fonte]
- Las aras de la catedral de Lugo.
- La exposición continua del Santísimo en la santa iglesia catedral de Lugo, 1892.
- El darwinismo y la ciencia.
- El Pontificado y el actual pontifice: libro escrito con motivo del jubileo episcopal de León XIII, 1893.[1]
- Historia del culto eucarístico en Lugo.
- El monasterio de Samos, 1894.
- Historia de la enseñanza en Lugo.
- Los benedictinos de Monforte, 1895.
- El gran gallego (Fr. Martín Sarmiento), 1895, Biblioteca Gallega.
- El señorío temporal de los obispos de Lugo.
- Las poesías de Feijoo, sacadas á luz con un prólogo de Antolín López Peláez, 1899.[2]
- Los escritos de Sarmiento y el siglo de Feijoo, 1901, Biblioteca Gallega.[3]
- El Derecho español en sus relaciones con la Iglesia, 1902.
- Los daños del libro, 1905.
- La importancia de la prensa, 1907.
- El gran rotativo católico, 1911.
- Vida póstuma de un santo (el culto de San Froilán), 1911.
- Museos diocésanos. Discurso en la inauguración del de Tarragona, 1914.
- La lucha contra la usura, 1917.
| Predecesor: - |
Bispo de Jaca 1905 – 1913 |
Sucesor: - |
| Predecesor: Tomàs Costa i Fornaguera |
 1913 – 1918 |
Sucesor: Francisco Vidal Barraquer |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ El Pontificado y el actual pontifice en Galiciana.
- ↑ Las poesías de Feijoo en Galiciana.
- ↑ Los escritos de Sarmiento y el siglo de Feijoo en Archive.org
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Antolín López Peláez |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- López Valcárcel, Amador (2005). "López Peláez, Antolín". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. ISBN 84-87804-88-8.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- 1910. Antolín López Peláez apodado “El sabio” y “soldado de la justicia” es homenajeado en su tierra adoptiva
- Ficha na páxina web do Senado de España.
- Obras de Antolín López Peláez en Galiciana. Biblioteca de Galicia.
|
